Przegląd najnowszych badań dotyczących leczenia niewydolności żył w nogach

O przewlekłej niewydolności żylnej nóg mówimy wówczas, gdy żyły nóg są uszkodzone i nie pracują tak, jak powinny. Powrót krwi z nóg do serca jest utrudniony, czego skutkiem są m.in. obrzęki i owrzodzenia. Niewydolność może dotyczyć zarówno żył głębokich, jak i powierzchownych. O czym mówią najnowsze badania dotyczące leczenia niewydolności żylnej nóg?

Leczenie niewydolności żył powierzchownych

Podstawową metodą leczenia niewydolności żył powierzchownych są procedury zabiegowe. Wciąż zastosowanie ma klasyczna operacja, ale coraz częściej leczeniem pierwszego rzutu są małoinwazyjne procedury takie jak skleroterapia, laseroterapia i klejenie żylaków

Skleroterapia – polega na wstrzyknięciu za pomocą cieniej igły bezpośrednio do żylaka substancji chemicznej powodującej miejscowy stan zapalny tkanek.

Laseroterapia – metoda termiczna. Do żył powierzchownych wprowadzany jest cienki cewnik, który stanowi kanał roboczy dla lasera. Laser działa bezpośrednio na żylakowo zmienione naczynie i prowadzi do zwłóknienia uszkodzonej żyły.

Klejenie żylaków – za pomocą umieszczonego w żyłach cewnika do ich światła wprowadzany jest klej tkankowy, który spaja ściany żylaka.

W efekcie zastosowania tych nowoczesnych technik dochodzi do zarośnięcia żylaków, a krew jest następnie przekierowywana do innych, zdrowszych naczyń.

Klasyczne zabiegi operacyjne są wciąż stosowane, zwłaszcza u pacjentów z nasilonymi zmianami żylakowymi i z nawrotami po leczeniu małoinwazyjnym. Coraz częściej stosuje się także leczenie polegające na połączeniu kilku metod podczas jednego zabiegu, np. system mechaniczno-chemicznej ablacji ClariVein. [1]

Leczenie niewydolności żył głębokich

Niewydolność żył głębokich jest szczególnie związana z upośledzeniem budowy i funkcjonowania zastawek żylnych. Walwuloplastyka zewnętrzna i wewnętrzna mają za zadanie rekonstrukcję tych zastawek. Wykonywane są także transpozycje i transplantacje żył oraz całkowite rekonstrukcje aparatu zastawkowego z użyciem tkanek własnych lub syntetycznych.

W przypadku niewydolności żył dużego kalibru można zastosować leczenie wewnątrznaczyniowe, czyli angioplastykę balonową z implantacją stentu, który będzie stanowił rusztowanie dla zwężonego wcześniej naczynia. [1], [2], [3]

Leczenie niewydolności żylnej – jaka jest rola farmakoterapii?

W przypadku niewydolności żył powierzchownych i żylaków stosowanie leków ma znaczenie objawowe i zmniejsza przykre dolegliwości. Miejscowo stosowany żel z heparyną może łagodzić obrzęk i dyskomfort odczuwany w nogach. Ponadto ma działanie przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe. [4]

Celem profilaktyki zespołu pozakrzepowego po wystąpieniu zakrzepicy żył głębokich u osób z niewydolnością tych naczyń stosowane są:

• doustne leki przeciwkrzepliwe niebędące antagonistami witaminy K (np. apiksaban, dabigatran),
• antagoniści witaminy K (np. warfaryna),
• sulodeksyd,
• kwas acetylosalicylowy.

Wybór terapii jest uzależniony od oceny ryzyka nawrotu zakrzepicy. [1]

Leczenie niewydolności żylnej wciąż jest dużym wyzwaniem dla lekarzy. Ważne jest zwracanie uwagi na wszelkie objawy mogące świadczyć o upośledzeniu przepływu krwi w żyłach nóg. Wczesne rozpoznanie umożliwia wprowadzenie jak najskuteczniejszego leczenia i uniknięcie powikłań.

Bibliografia

[1]     D. Janczak, M. Leśniak, i M. Antkiewicz, „Wybrane aspekty leczenia przewlekłej choroby żylnej w świetle aktualnych wytycznych (2020)”, Lekarz POZ, t. 7, nr 1, 2021, Dostęp: 4 sierpień 2024. [Online]. Dostępne na: https://www.termedia.pl/Wybrane-aspekty-leczenia-przewleklej-choroby-zylnej-w-swietle-aktualnych-wytycznych-2020-,98,43519,1,1.html

[2]     M. K. Razavi, M. R. Jaff, i L. E. Miller, „Safety and Effectiveness of Stent Placement for Iliofemoral Venous Outflow Obstruction”, Circulation: Cardiovascular Interventions, t. 8, nr 10, s. e002772, paź. 2015, doi: 10.1161/CIRCINTERVENTIONS.115.002772.

[3]     „A New Treatment for Chronic Venous Insufficiency > News > Yale Medicine”. Dostęp: 4 sierpień 2024. [Online]. Dostępne na: https://www.yalemedicine.org/news/a-new-treatment-for-chronic-venous-insufficiency

[4]     L. B. Warnock i D. Huang, „Heparin”, w StatPearls, Treasure Island (FL): StatPearls Publishing, 2024. Dostęp: 4 sierpień 2024. [Online]. Dostępne na: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK538247/

Wioletta Kot

Cześć! Na początku chciałabym powiedzieć kilka słów na swój temat. Mam na imię Wiola i pochodzę z Poznania, natomiast obecnie mieszkam w Krakowie gdzie ukończyłam dietetykę na wydziale lekarskim na Uniwersytecie Jagiellońskim. Moją pasją jest dietetyka, psychologia, kosmetologia i ogólnie temat zdrowia – właśnie dlatego postanowiłam poprowadzić bloga, w którym będę dzielić się z Wami moją wiedzą! Dietetyką zaczęłam interesować się jeszcze jako nastolatka – dzięki zmianie stylu życia zrzuciłam 30 kg! A aktywność fizyczna szybko stała się moją pasją ;) Jak tylko pogoda sprzyja to uwielbiam biegać po parku, ćwiczę także regularnie na siłowni – to znacznie poprawia moje samopoczucie!