Androfobia

Czy mimo że jesteś kobietą, na widok przystojnego mężczyzny nie czujesz zachwytu, napływu pozytywnych myśli, tylko strach, lęk i przygnębienie? Czy każde spotkanie z osobą płci przeciwnej jest dla Ciebie poważnym wyzwaniem, a przebywanie z nim w jednym miejscu wzbudza w tobie strach, a nawet wstręt czy obrzydzenie? A może zauważyłaś/eś dziwne zachowanie u kogoś z rodziny lub znajomych? Zastanawiasz się pewnie często, czemu tak się dzieje? Twoją przypadłość eksperci nazywają androfobią, ale jest to nic innego jak zwykły wstręt do mężczyzn.

Czym jest androfobia?

Androfobia, czyli niechęć kobiet do płci przeciwnej. Czemu tak się dzieje? Czy można się z tego wyleczyć i czy terapia jest skuteczna? Jeśli jesteś ciekawy odpowiedzi na te pytania, zapraszam do przeczytania dalszej części artykułu.

androfobia lęk przed mężczyznami

Androfobia, mimo że dla niektórych wydaje się wręcz śmieszna, chorym osobom potrafi mocno zamieszać w życiu. Zdecydowanie gorzej jest pracować kobiecie z mężczyzną, jeśli cierpi ona na wspomnianą przeze mnie chorobę, jest nieskoncentrowana, a nawet podjęcie prostej decyzji sprawia jej trudność. Ta choroba, choć rzadko słyszana, choć mało o niej się mówi, jest dość popularna wśród społeczeństwa. Szacuje się, że około 9% ludności na nią choruje, co oznacza prawie, co 10 osobę.

Objawy androfobii

Chory na androfobię, prócz wstrętu do mężczyzn, odczuwa także szereg innych dokuczliwości tj. zawroty głowy, duszności, kołatanie serca, suchość w gardle, uczucie, że się umiera, trudności w racjonalnym myśleniu, brak wiary w siebie – niska samoocena, ataki lękowe, mdłości.

Osoba chora najlepiej się czuje, więc najchętniej spędza czas, w towarzystwie najbliższych kobiet.

Osoba chora za pewne, jeśli opowie komuś o swoim problemie, nie zostanie dobrze zrozumiana, chyba, że druga osoba także choruje na androfobię. Nikt nie jest w pełni wstanie zrozumieć jak czuje się osoba dotknięta fobią. Każdemu dobrze się mówi ,,Nie bój się! Nie ma czego”, a może ktoś powiedział Ci kiedyś ,,Nie świruj, tego kwiata jest pół świata, chyba nie będziesz siedzieć w domu całe dnie”. A w Tobie wręcz się gotuje, jak słuchasz ,,dobrych rad” osób, które nie mają pojęcia o Twoim problemie. Najgorsze jest to, że Ty także mało o tym wiesz, ponieważ w Internecie wiele informacji jest porozrzucanych i trudno znaleźć to czego szukasz. Na szczęście w moim artykule znajdziesz wiadomości, które pomogą Ci w walce z chorobą.

Jakie mogą być przyczyny?

Przyczyną androfobii może być jakieś przykre, wręcz traumatyczne wydarzenie z dzieciństwa, które wywołało w nas aż tak dużą reakcję lękową.
Inną przyczyną może być obserwacja jakiejś bliskiej nam osoby, która cierpi na androfobię, np. rodzica. Może to być także reakcja na kilka czynników, które są ze sobą powiązane.

Leczenie androfobii

Androfobia jest chorobą uleczalną, lecz by całkowicie wyzbyć się lęku pacjent musi być mocno zdeterminowany i pewny swojej chęci rozpoczęcia nowego, szczęśliwszego życia, bez wiecznego lęku, strachu i fobii. Androfobia jest chorobą zakorzenioną w naszym umyśle, naszej podświadomości, dlatego tak trudno nam się jej pozbyć. Zadaniem terapeuty jest tak nakierować myśli chorego, by fobia, która wcześniej była na tyle silna, że zakłócała codzienne życie, każde, nawet najmniejsze obowiązki stanowiły problem, a podjęcie nawet najprostszej decyzji było nie lada wyznawaniem, została całkowicie zniwelowana.

Kobieta z tą przypadłością często zdaje sobie sprawę z problemu, wie, że coś się z nią dzieje niepokojącego, często pewnie zastanawia się, dlaczego tak jest. Część z kobiet decyduje się na dobrowolnie na leczenie, część nie chce mówić o swoim problemie nawet najbliższym, jednak po pewnym czasie, kiedy uciążliwość tej przypadłości jest już na tyle duża, że wyklucza ją powoli z życia społecznego, mówi komuś o potrzebie pomocy lub zwyczajnie ktoś zauważa jej nienaturalne, dziwne zachowanie.

Chory powinien udać się do psychiatry, gdzie terapeuta zacznie leczenie metodą poznawczo-behawioralną, która nauczy go jak radzić sobie z lękiem, ze strachem, a nawet z agresją, jaką doświadcza podczas zetknięcia się z bodźcem. Terapeuta może także przepisać odpowiednie leki (leki antydepresyjne, przeciwlękowe), by wspomóc terapie.
Inną metodą leczenia androfobii jest hipnoza lub Technika Emocjonalnego Wyzwolenia, czyli pukanie w odpowiednie miejsca znajdujące się na ciele człowieka (najczęściej na twarzy) i jednocześnie wypowiadanie afirmacji, czyli zdania, które wpływają na naszą samoocenę, byśmy my najpierw zaakceptowali siebie takimi, jacy jesteśmy.

Skuteczność terapii

Do tego by terapia okazała się skuteczna jest nie tylko potrzebny dobry terapeuta (choć jest on niezbędny), ale także, prócz dobrych chęci i pozytywnego nastawienia, wsparcie ze strony bliskich. Szczególną rolę odgrywają tu rodzina i przyjaciele, którzy powinni wspierać chorego całym sercem, gdyż nieleczona androfobia może w zupełności wykluczyć chorego z życia społecznego, z życia towarzyskiego. Nie może osoba chora zostać pozostawiona samemu sobie, gdyż problem może ją zwyczajnie przerosnąć, a lęk i niechęć do życia może stać się przyczyną samobójstwa.

[Głosów: 0   Average: 0/5]

Wioletta Kot

Cześć! Na początku chciałabym powiedzieć kilka słów na swój temat. Mam na imię Wiola i pochodzę z Poznania, natomiast obecnie mieszkam w Krakowie gdzie ukończyłam dietetykę na wydziale lekarskim na Uniwersytecie Jagiellońskim. Moją pasją jest dietetyka, psychologia, kosmetologia i ogólnie temat zdrowia – właśnie dlatego postanowiłam poprowadzić bloga, w którym będę dzielić się z Wami moją wiedzą! Dietetyką zaczęłam interesować się jeszcze jako nastolatka – dzięki zmianie stylu życia zrzuciłam 30 kg! A aktywność fizyczna szybko stała się moją pasją ;) Jak tylko pogoda sprzyja to uwielbiam biegać po parku, ćwiczę także regularnie na siłowni – to znacznie poprawia moje samopoczucie!

Może Ci się również spodoba

2 komentarze

  1. Dorota pisze:

    Mam właśnie taki problem , bo jak widzę jakiegoś naprawdę przystojnego chłopaka to nie czuję nic oprócz wielkiego strachu i drżenia rąk. Tak dzieje się zazwyczaj w szkole. Jeżeli taka sytuacja ma miejsce biegiem uciekam do łazienki na całą przerwę i staram się jakoś uspokoić. Bardzo proszę pomóż mi!
    Ps. Mam 13 lat

    • Jinni Grzybek pisze:

      Hej nie zbyt mogę zrozumieć konkreynie twój proble bo moja fobia dotyczy czegoś innego ale czasem wygadanie się komuś pomaga jak coś możesz do mnie coś napisać

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *